Velky Slavkov leży w północno-zachodniej części Spisza, na południowym stoku Wysokich Tatr. Okolice Wielkiego Sławkowa były zasiedlone nieprzerwanie od neolitu. Znaleziska archeologiczne na wzgórzu Burich - Pingos wskazują, że miejscowość leżała bliżej Tatr, bardziej w kierunku północnym. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1251, kiedy jej mieszkańcy należeli do konwentu turczańskiego i gdy Niemcy osiedlili się na terenie obecnej miejscowości. Sławków przyłączył się do miast spiskich, które korzystały z przywilejów Stowarzyszenia Sasów Spiskich z roku 1271. Po przekazaniu 13 miast Stowarzyszenia polskim królom, należał Sławków do Prowincji XI miast spiskich.